Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, το 1952. Σπούδασε στην Πάντειο Σχολή (1970-1974) και στα πανεπιστήμια του Λονδίνου-University College (1977-1978, M.Sc. το 1978) και του Kent (1979-1983, Ph.D. το 1986). Έχει διατελέσει εμπειρογνώμων του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών σε θέματα μειονοτήτων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους διεθνείς οργανισμούς και στις διεθνείς διασκέψεις (1983-1997) και έχει χρηματίσει αναπληρωτής εμπειρογνώμων του ΟΗΕ για θέματα μειονοτήτων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία την ξεκίνησε το 1989 ως ειδικός επιστήμονας στις Διεθνείς Σχέσεις στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης και την συνέχισε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από το 1993 και έπειτα ως επίκουρος καθηγητής και στη συνέχεια ως αναπληρωτής καθηγητής. Από το 2005 είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων- Πολιτικής Επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Οι επιστημονικές του δημοσιεύσεις ερευνούν τις εσωτερικές και διεθνείς πτυχές των εθνοτικών και αποσχιστικών συγκρούσεων, την αυτοδιάθεση των λαών, τον εθνικισμό, τα στερεότυπα στις συγκρούσεις και στην εξωτερική πολιτική, τη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ) και συγκεκριμένες εθνοτικές και διακρατικές συγκρούσεις με έμφαση στην επίλυση τους, όπως το Μεσανατολικό, το Νοτιοσουδανικό πρόβλημα, το Κόσοβο, το Κυπριακό και η ελληνοτουρκική διένεξη. Η πιο πρόσφατη επιστημονική του ενασχόληση είναι η ιστορία της ανθρωπιστικής επέμβασης στον διευρυμένο 19ο αιώνα. Οι εξακριβωμένες ξενόγλωσσες ετεροαναφορές στα έργα του ανέρχονται σήμερα (2013) σε 1700.