Βιβλιογραφικά στοιχεία
Introduction -- Chapter 1. The main characteristics of the Greek milk market -- Chapter 2. The institutional framework of the dairy policy -- Chapter 3. The theoretical framework -- Chapter 4. Empirical analysis -- Chapter 5. Conclusions - Policy recommendations -- References.
Η μελέτη αυτή εφαρμόζει τα κριτήρια της πρόσφατης μεθοδολογίας συνολοκλήρωσης κατωφλίου που επιτρέπει τη μη γραμμική προσαρμογή μεταξύ των τιμών καταναλωτή και παραγωγού του γάλακτος στην Ελλάδα, χρησιμοποιώντας δεδομένα για την περίοδο από τον Ιανουάριο 1989 έως τον Αύγουστο του 2014. Τα αποτελέσματα απορρίπτουν τη μηδενική υπόθεση της γραμμικής συνολοκλήρωσης υπέρ ενός διανυσματικού υποδείγματος διόρθωσης σφάλματος δύο καθεστώτων το οποίο αναγνωρίζει τη μη-στασιμη φύση των τιμών και επιτρέπει μία ασύμμετρη αντίδραση αυτών. Σε αυτή τη μελέτη εκτιμάται η παράμετρος του κατωφλίου που απαιτεί μία ελάχιστη μείωση ( αύξηση) περίπου 34,12% της τιμής του καταναλωτή τοποθετώντας την αγορά γάλακτος στο καθεστώς 1 (καθεστώς 2). Να σημειωθεί ότι το αντίστοιχο σχετικό περιθώριο κατωφλίου, εκτιμώμενο στη μέση τιμή παραγωγού και καταναλωτή, είναι περίπου 58%, όπου το πρώτο καθεστώς (1/1989-1/1996) ορίζεται με τιμές κάτω από 58% (με 29% των παρατηρήσεων), ενώ το καθεστώς 2 (10/1997-8/2014) ορίζεται με τιμές πάνω από 58% (με 71% των παρατηρήσεων). Τα εμπειρικά αποτελέσματα δείχνουν ότι, αν το σχετικό περιθώριο σε κατάσταση ισορροπίας συμπιέζεται κατά περισσότερο από 58% οι τιμές καταναλωτή θα πρέπει να αυξηθούν ταχύτερα από τις τιμές παραγωγού προκειμένου να αποκατασταθεί η μακροχρόνια ισορροπία μεταξύ των τιμών γάλακτος καταναλωτή-παραγωγού και ότι κατά πάσα πιθανότητα, η αγορά λειτουργεί στο δεύτερο καθεστώς, δεδομένου ότι οι περισσότερες παρατηρήσεις ανήκουν σε αυτό. Από την ασύμμετρη προσαρμογή των τιμών που βρέθηκαν στην παρούσα μελέτη, δηλαδή σχετικά περιθώρια μεγαλύτερα από 58%, φαίνεται να επωφελούνται οι γαλακτοβιομηχανίες και οι λιανοπωλητές και να βλάπτονται οι γαλακτοπαραγωγοί και οι καταναλωτές. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν την πιθανή δύναμη αγοράς της μεταποίησης του γάλακτος και του λιανικού εμπορίου και τον περιορισμένο ρόλο των οργανώσεων παραγωγών. Ως αποτέλεσμα, οι παραγωγοί συχνά βλέπουν τις τιμές τους να παραμένουν στάσιμες, ενώ οι τιμές καταναλωτή αυξάνονται. Κατά συνέπεια οι παραγωγοί λαμβάνουν πολύ λίγα και οι καταναλωτές πληρώνουν πάρα πολλά. Επιπλέον η αυξημένη συγκέντρωση της ελληνικής γαλακτοβιομηχανίας αυξάνεται περαιτέρω. Οι τρεις μεγάλες βιομηχανίες μεταποίησης γαλακτοκομικών προϊόντων αντιπροσωπεύουν το 64% της συνολικής αγοράς και μαζί με άλλες τρεις μικρότερες βιομηχανίες αντιπροσωπεύουν το 70% της αγοράς γάλακτος.
⟶ Πατήστε εδώ
