Τούντα-Φεργάδη, Αρετή [Συγγραφέας]. Η εξωτερική πολιτική των μεγάλων δυνάμεων στο μεσοπόλεμο

[...] Η μεσοπολεμική περίοδος είναι μεστή ιστορικών φαινομένων. Θα απαιτούνταν πολλές σελίδες, για να θιγούν έστω, όλα αυτά τα φαινόμενα, που εμφανίστηκαν κατά την εν λόγω περίοδο. Έτσι, θεωρήθηκε σκόπιμη η επιλογή ορισμένων θεματικών, η οποία είχε ως γνώμονα την ανάδειξη των κυριοτέρων παραγόντων που κατέστησαν αναπόφευκτο εκείνο το οποίο οι Μεγάλες Δυνάμεις απεύχονταν: τον πόλεμο. Και οι παράγοντες αυτοί γεννήθηκαν μέσα στον ευρωπαϊκό χώρο.
[...] Η εξωτερική πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων στην περίοδο του μεσοπολέμου παρουσιάζει ιδιαίτερη σημασία για πολλούς λόγους. Ο βασικότερος είναι η ίδρυση της Κοινωνίας των Εθνών την επαύριον του τερματισμού του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και η λειτουργία της σ' όλη τη διάρκεια της μεσοπολεμικής περιόδου.
[...] Η διαχείριση της εξουσίας από τον Μουσολίνι (1922) και τον Χίτλερ (1933) αλλά και η ολιγωρία των Δυτικών Δυνάμεων στις εξωφρενικές απαιτήσεις και ενέργειες των δύο δικτατόρων, θα μεταστρέψουν την ιστορική εξέλιξη και οι συνέπειες για το μέλλον της παγκόσμιας ειρήνης θα είναι καταστροφικές. [...] (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)