Bibliographic Info
Η Αριάγνη μαζί με τον άντρα της και τα παιδιά της, ζούνε σε μια φτωχική συνοικία του Καΐρου, που τη λένε «Λαβύρινθο». Φιλοξενεί τον Μάνο Σιμωνίδη στο σπίτι της εκείνα τα χρόνια - αλλά γυναίκα βαθιά ποτισμένη από ανθρωπισμό - δεν διστάζει να προσφέρει τη βοήθειά της σε όποιον τη ζητήσει. Ο Σιμωνίδης εκείνο τον καιρό αρθρογραφεί στην παράνομη εφημερίδα της αριστεράς, «Ο μαχητής», η οποία αγωνιζόταν για την εκκαθάριση του ελληνικού στρατού από τα πολυπληθή βασιλικά και μεταξικά (άνθρωποι της ιδεολογίας του Ιωάννη Μεταξά) στοιχεία. Ο Τσίρκας καυτηριάζει πολλά κακώς κείμενα της Αριστεράς όχι μόνο του 1940 αλλά και της εποχής του (1960), όπως τον παραγοντισμό, τον φραξιονισμό, η αχαλίνωτη (αν και σεμνοτυφικά κρυμμένη) φιλοδοξία. Σε αυτό το βιβλίο σκιαγραφείται περισσότερο ο ήρωας που έχει το όνομα «Το ανθρωπάκι», στον οποίο συμβολίζονται όλα τα κακά της Αριστεράς. «Το ανθρωπάκι», είναι αυτός που συνωμοτεί, που συκοφαντεί, που συμβιβάζεται με την αγγλική εξουσία προσπαθώντας να ανέλθει στην κομματική ηγεσία. Ωστόσο, ευτυχώς, υπάρχει και ο «Φάνης». Γραμματέας της κομμουνιστικής οργάνωσης της Αιγύπτου, είναι ο τύπος του ακέραιου και αληθινού αριστερού επαναστάτη που πασχίζει για το καλό της Ελλάδας. Τέλος εξιστορείται, σε ένα από τα πιο δυνατά κεφάλαια του βιβλίου, η στην ουσία «πορεία θανάτου» των δύο ελληνικών ταξιαρχιών που είχανε σχηματιστεί και πολεμούσανε στο πλευρό των Συμμάχων, αφού διατάσσονται από την κυβέρνηση του Καΐρου -να βαδίσουν από το Χαλέπι της Συρίας μέχρι τη Ράκκα κατά μήκος του ποταμού Ευφράτη, μέσα σε δέκα μέρες.
⟶ Wikipedia
