Τα θέματα της φτώχειας, της πείνας και της γενικότερης καχεξίας σημαντικών πληθυσμιακών μαζών, ιδίως του αναπτυσσόμενου Νότου, οι οποίες αδυνατούν να εξασφαλίσουν την καθημερινή τους τροφή, προκαλούν σημαντικά κοινωνικά και περιβαλλοντικά παράπλευρα προβλήματα. Σήμερα, ο διάλογος που αναπτύσσεται διεθνώς, επιχειρεί την ανάδειξη αυτής της σχέσης ανάμεσα στους βασικούς πυλώνες της αειφόρου ανάπτυξης, με έμφαση στη σχέση ανάπτυξης και περιβάλλοντος, όπως αυτή προκύπτει από τη δεδομένη παγκόσμια επισιτιστική κρίση, η οποία πλήττει ιδιαίτερα τα παιδιά και τις γυναίκες, για τις οποίες επιχειρείται και ειδικότερη αναφορά.