Νικητίδης, Νίκος [Συγγραφέας]. Οι γενιές των προσφύγων

HΜικρασιατική Καταστροφή ήταν η μεγαλύτερη συμφορά που έπληξε τον Ελληνισμό από την εποχή της Άλωσης. Πάνω από 1,5 εκατομμύριο Έλληνες ξεριζώθηκαν το 1922 από τις πατρογονικές τους εστίες. Μέσα σε λίγες μέρες γράφτηκε το τέλος ενός πολιτισμού κι ενός λαού που κράτησε για πάνω από 3.000 χρόνια. Ένα τέλος που συμβολικά συνδέθηκε με την πυρπόληση της Σμύρνης. Αλλά δεν είναι μόνο η Σμύρνη. Το 1955 ο τουρκικός όχλος εξαπέλυε μία άγρια επίθεση εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης. Ένα δεύτερο κύμα προσφυγιάς άρχιζε. Θα ακολουθούσε και τρίτο. Εκείνο των δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων της Αιγύπτου, που έπεσαν θύματα στα μέσα της δεκαετίας του 1960 της μεταρρυθμιστικής πολιτικής του Νάσερ. Και στις δικές μας μέρες, είχαμε ένα τέταρτο προσφυγικό κύμα από τη Βόρειο Ήπειρο κι ένα πέμπτο από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Οι γενιές των προσφύγων! Μας φαίνονται σαν ένα μακρινό φαινόμενο. Κι όταν βρίσκεται μπροστά μας, φροντίζουμε να το ξορκίζουμε ονομάζοντας «Ρωσάκια» τους Μαυροθαλασσίτες Πόντιους και «Αλβανούς» τους Βορειοηπειρώτες. Έτσι δεν είναι;