Βιβλιογραφικά στοιχεία
Από τη σκοπιά της Πολιτικής Επιστήμης, οι έννοιες του πολιτικού συστήματος και της κυβερνητικής ηγεσίας μάς προσφέρουν χρήσιμα ερευνητικά εργαλεία για να διερευνήσουμε τις ουσιαστικές μεταβολές της πολιτικής ζωής στην Ευρώπη. Είναι έκδηλη η υποχώρηση της εμπιστοσύνης στους πολιτικούς θεσμούς και στο πολιτικό προσωπικό, καθώς και η υποχώρηση εν γένει του πολιτικού ενδιαφέροντος, αλλά και η αμφισβήτηση θεμελιωδών δημοκρατικών αρχών. Η ισορροπία των πολιτικών συστημάτων απορρέει από τη διατήρηση της ικανότητάς τους να μετασχηματίζουν τα αιτήματα σχετικά με δημόσια προβλήματα σε αποδοτικές πολιτικές με γνώμονα τη βιωσιμότητα του κράτους και την ανθεκτικότητα των δημοκρατικών θεσμών. Η ισορροπία δεν ταυτίζεται με τη στασιμότητα. Αντιθέτως, όπως ακριβώς συμβαίνει με έναν υπολογιστή, ένα πολιτικό σύστημα πρέπει να κάνει τακτική αναβάθμιση των θεσμών (το “hardware”) και των δημόσιων πολιτικών (“λογισμικό”) προκειμένου να ανταποκριθεί στις ραγδαίες αλλαγές και προκλήσεις. Η καθοδήγηση της προσαρμογής των θεσμών και των πολιτικών είναι η βασική ευθύνη της κυβερνητικής ηγεσίας και ο βασικός δείκτης αξιολόγησής της. Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EE) οι κυβερνητικές ηγεσίες διευκολύνονται για τον σκοπό αυτό μέσω του διαμοιρασμού των αρμοδιοτήτων και αναντικατάστατων πόρων. Ταυτόχρονα, δημιουργείται ένα πλαίσιο συγκριτικής αξιολόγησης της κυβερνητικής αποτελεσματικότητας σύμφωνα με τους κοινούς στόχους και τα εξειδικευμένα δεδομένα για τα αποτελέσματα πολιτικής. Στο παρόν σύγγραμμα, θα μελετηθούν τρεις ειδικότερες περιπτώσεις – η Ελλάδα, η Γαλλία και η Γερμανία – οι οποίες αναδεικνύουν τις διαφορετικές όψεις των προκλήσεων για τις κυβερνητικές ηγεσίες, τους ειδικότερους παράγοντες αποσταθεροποίησης και τη σημασία της συστηματικής αξιολόγησης της αποδοτικότητας με βασικό άξονα την οικονομική διακυβέρνηση στην ΕΕ.
⟶ Kallipos
