Κοινωνιολογία για κοινωνικούς λειτουργούς - Πρώτη έκδοση. - Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών, 2024

Bibliographic Info

Manifestation
Πρώτη έκδοση
Κάλλιπος, Ανοικτές Ακαδημαϊκές Εκδόσεις
978-618-228-284-7
Προπτυχιακό εγχειρίδιο
Εξώφυλλο έκδοσης

Η παρούσα μελέτη σκοπό έχει να συμβάλει στο έργο του Κοινωνικού Λειτουργού. Η κατανόηση των υποκειμενικών επιλογών αλλά και των δομικών συνθηκών προϋποθέτει ένα πλέγμα θεωρητικών συμβολών, αλλά και αναλυτικών πρισμάτων. Ο Κοινωνικός Λειτουργός στην καθημερινή του πρακτική καλείται να διαχειριστεί κρίσιμα προβλήματα και καταστάσεις για τις βιοτικές τροχιές κοινωνικών υποκειμένων και κοινωνικών ομάδων που βρίσκονται σε κατάσταση ευπάθειας. Η κοινωνιολογική οπτική με τα θεωρητικά και ερευνητικά εργαλεία και μεθόδους συμβάλλει στη διερεύνηση και στη διαχείριση ζητημάτων κοινωνικής ανισότητας, διακρίσεων και κοινωνικού αποκλεισμού. Τα σύγχρονα επαγγελματικά χαρακτηριστικά και ο σύγχρονος ρόλος του Κοινωνικού Λειτουργού διαφοροποιούνται σημαντικά. Σήμερα αναγνωρίζουμε πως είναι δομικό χαρακτηριστικό της Κοινωνικής Εργασίας η διαμόρφωση της σημασίας και της πρακτικής της από τις κοινωνικές συνθήκες και τους κοινωνικούς παράγοντες. Ο κοινωνικός αποκλεισμός, η κοινωνική ευπάθεια και τελικά η κοινωνική ανισότητα αποτελούν απότοκο των κοινωνικών διαδικασιών στρωματοποίησης, δομικό χαρακτηριστικό των σύγχρονων ταξικών κοινωνιών της δυτικής νεωτερικότητας. Από το παραπάνω επιχείρημα προκύπτει πως η διαχείριση της παθολογίας ή της ευπάθειας μόνο βραχυπρόθεσμα αφορά την υποκειμενική διαχείριση. Μακροπρόθεσμα και σε ένα πλαίσιο βιώσιμης αναίρεσης των αιτίων της ευπάθειας και της παθολογίας –αναίρεσης μιας κουλτούρας της παθολογίας–, απαιτείται μια μακροπρόθεσμη διαχείριση που συνυπολογίζει κοινωνικές και κοινοτικές διαδικασίες και πλαίσια μέσα στα οποία αναπτύσσεται το φαινόμενο. Τέλος, η κοινωνιολογική σύλληψη συνεισφέρει στο να οδηγήσει τον Κοινωνικό Λειτουργό στον κριτικό αναστοχασμό πέρα από τη διαχείριση των επιπτώσεων του φαινομένου, στη συνολική επαναθεώρηση των δομικών συνθηκών που το προκαλούν, αλλά και στην αντιμετώπιση των ανάλογων συμπεριφορών, στάσεων και πρακτικών που το αναπαράγουν. Η συγκεκριμένη συνεισφορά με επίκεντρο το «κοινωνικό» έχει ως αφετηρία της τη στήριξη και συμπλήρωση των εργαλείων του Κοινωνικού Λειτουργού, ώστε να καταστεί ικανός να διαχειριστεί την κοινωνική πολυπλοκότητα των ζητημάτων και ιδιαίτερα των επιπτώσεων που προκαλούνται από τις σύγχρονες κρίσεις.

Kallipos