Bibliographic Info
Το σύγγραμμα «Ευρωπαϊκό και συγκριτικό δίκαιο απαγόρευσης των διακρίσεων» αποτελεί προϊόν κοινής διδασκαλίας στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ. Η ύλη του δεν επικεντρώνεται μόνο στα δίκαια του ευρωπαϊκού νομικού χώρου, αλλά εμπλουτίζεται με συγκριτικά στοιχεία από δίκαια εκτός Ευρώπης, και ειδικότερα από το αμερικανικό δίκαιο, το οποίο έχει διαμορφώσει τις θεμελιώδεις νομικές έννοιες του κλάδου. Το βιβλίο δεν εξαντλεί όλες τις πτυχές του δικαίου μη διάκρισης. Στα δύο μέρη του εξετάζονται δύο καίρια ζητήματα: οι θεμελιώδεις έννοιες του κλάδου και οι λόγοι διάκρισης. Αντικείμενο εξέτασης αποτελούν, ειδικότερα, έξι θεματικές ενότητες. Στην πρώτη θεματική ενότητα προσεγγίζεται η έννοια της ισότητας, παρουσιάζονται τα σημεία διαφοροποίησής της από την έννοια της διάκρισης και αναλύονται οι επιμέρους εκδοχές της. Στη δεύτερη θεματική ενότητα παρουσιάζονται η γένεση του δικαίου μη διάκρισης στις έννομες τάξεις της αγγλοαμερικανικής νομικής παράδοσης, η διείσδυσή του στο δίκαιο των διεθνών και υπερεθνικών οργανισμών και η περαιτέρω μεταφύτευσή του στα δίκαια της ηπειρωτικής Ευρώπης. Στην τρίτη θεματική ενότητα προσεγγίζονται οι διάφορες μορφές διάκρισης από τη σκοπιά των ποικίλων εκδοχών της ισότητας. Αντικείμενο εξέτασης αποτελούν η άμεση διάκριση ως έκφραση της τυπικής ισότητας, η έμμεση διάκριση ως προσπάθεια προσαρμογής της αρχής της ισότητας στις ανάγκες της κοινωνικής πραγματικότητας, η παρενόχληση ως μορφή διάκρισης και ως προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, και τα θετικά μέτρα υπό τη διττή εκδοχή τους ως εξαίρεσης από την αρχή της ίσης μεταχείρισης και ως έκφρασης της ουσιαστικής ισότητας. Οι τρεις τελευταίες θεματικές ενότητες του βιβλίου αφορούν τους λόγους διάκρισης. Στην τέταρτη θεματική ενότητα εξετάζονται οι τρόποι ρύθμισης αυτών των λόγων και τα κριτήρια επιλογής τους. Στην πέμπτη θεματική ενότητα αναλύονται ορισμένοι λόγοι διάκρισης, όπως το φύλο, η ταυτότητα φύλου και ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η φυλή, η εθνοτική καταγωγή και η θρησκεία, η αναπηρία και η ηλικία, ενώ στην έκτη θεματική ενότητα προσεγγίζονται η διατομεακότητα και οι πολλαπλές διακρίσεις. Πρόκειται στην ουσία για τη διαπλοκή και τη συρροή των λόγων διάκρισης, που συζητούνται έντονα τα τελευταία χρόνια όχι μόνο στις αγγλοαμερικανικές, αλλά και στις ευρωπαϊκές έννομες τάξεις, προσδίδοντας μια πολυδιάστατη οπτική στο δίκαιο απαγόρευσης των διακρίσεων.
⟶ Kallipos
