Στη Γενετική του Προπατορικού Αμαρτήματος ο Βέλγος Βιοχημικός Christian de Duve (Βραβείο Νομπέλ Ιατρικής 1974) πραγματεύεται την εξελικτική πορεία της ανθρώπινης φύσης, τις απαρχές και τις μελλοντικές προοπτικές της. Κινούμενος από το συνολικό φάσμα των εννοιών που θεμελίωσε η σύγχρονη Βιολογική έρευνα, φιλοσοφεί για τη θέση μας στον Κόσμο. Στο αφήγημά του αντιτάσσει τα τεκμήρια της επιστήμης ενάντια στον δογματισμό και τις προκαταλήψεις των σημερινών κοινωνιών. Μέσα από μια φυλογενετική, μοριακή και ανθρωπολογική διαδρομή, συνάγει ότι η μόνη η οποία μπορεί να αντισταθμίσει το γονιδιακό φορτίο που της κληροδότησε η φυσική επιλογή (το "γενετικό Προπατορικό Αμάρτημα") και να λειτουργήσει ως "Λυτρωτής" είναι η ίδια η ανθρωπότητα, με την παιδεία, τη σύνεση και τη λογική για τις οποίες είναι ικανός ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
