Κοινωνική παιδαγωγική: διά βίου μάθηση και ένταξη μεταναστών - Πρώτη έκδοση. - Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών, 2023

Μετανάστευση και κοινωνική παιδαγωγική, η δομή των σχέσεων μεταξύ κοινωνικής διαδικασίας και φαινομένου, καθώς και ενός συστήματος και πεδίου δράσης στις κοινωνίες θεωρούνται πλέον αναγνωρισμένη κανονικότητα σε μια κοινωνία μετανάστευσης. Σύμφωνα με την άποψη των συγγραφέων, η σχέση μεταξύ κοινωνικής παιδαγωγικής και μετανάστευσης περιγράφει μόνο έναν συγκεκριμένο προσανατολισμό για δράση που πρέπει να εξεταστεί από μία ευρύτερη οπτική. Η ετερογένεια ως οριζόντιο ζήτημα αναλύεται σε κοινωνικο-παιδαγωγικά πλαίσια και ειδικά σε διαφορετικά πεδία δράσης. Η κοινωνικο-παιδαγωγική θεωρία ανοίγει μια ευρύτερη προοπτική για τη σχέση μεταξύ ατόμων, με και χωρίς μεταναστευτικό υπόβαθρο, και της κοινωνίας. Η κοινωνική παιδαγωγική έχει αλλάξει συχνά κατά τη διάρκεια των δεκαετιών της μετανάστευσης στην Ευρώπη. Είναι πάντα μια αντανάκλαση των κοινωνικο-πολιτικών εξελίξεων. Ανάλογα με την ιστοριογραφία της μετανάστευσης, η οποία συνήθως αναφέρεται ως μια ακολουθία φάσεων διαφορετικών αναλύσεων για την πολιτική των αλλοδαπών, η ιστορική εξέλιξη της κοινωνικής παιδαγωγικής μπορεί επίσης να ερμηνευτεί ως μια ακολουθία κοινωνικών και κοινωνικο-πολιτικών λόγων. Η κοινωνική παιδαγωγική διαμορφώνεται από τις συνθήκες-πλαίσια που θέτουν η πολιτική, η κοινωνία, η επιστήμη και οι αποδέκτες τους μέσω των αντίστοιχων αφηγήσεων, των προσδοκιών, των μεταβαλλόμενων θεωρητικών τους θεμελίων ή των ατομικών τους αναγκών. Επομένως, είναι λογικό να ενσωματωθούν οι γραμμές ανάπτυξης της κοινωνικής παιδαγωγικής στο πλαίσιο της συνεχούς αναγκαστικής μετανάστευσης στην ιστορία της παγκόσμιας μεταναστευτικής πολιτικής. Αυτό περιγράφεται σταθερά ως μια ακολουθία αλληλεπικαλυπτόμενων και εναλλασσόμενων φάσεων. Η κοινωνική παιδαγωγική έχει απαντήσει σε αυτό με διαφορετικές έννοιες. Μια τέτοια κατάταξη είναι «ρεαλιστική, δομική και ευρετική», δηλαδή λαμβάνει χώρα μόνο εκ των υστέρων.