Hachfeld, David [Συγγραφέας]. Νερό κοινό αγαθό

Η γενικευμένη απορρύθμιση που επέβαλε το μνημόνιο δημιούργησε ευνοϊκές συνθήκες κερδοσκοπίας προς όφελος συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων. Ξένοι και εγχώριοι αγοραστές δείχνουν ενδιαφέρον για την εξαγορά του ελληνικού δημόσιου πλούτου σε εξωφρενικές τιμές ευκαιρίας. Ο πλούτος αυτός περιλαμβάνει τους φυσικούς πόρους και τις σχετικές υποδομές, που κατασκευάστηκαν με τις εισφορές γενεών Ελλήνων φορολογουμένων και η κρίση αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία προκειμένου να καταλυθούν οι αρχές της κοινωνικής ωφελιμότητας και της ανεξαρτησίας στη διαχείρισή του.
Φυσικοί πόροι, όπως το νερό, βγαίνουν σε πλειστηριασμό ως εμπόρευμα ευκαιρίας και οι ενδιαφερόμενοι "επενδυτές" αντιμετωπίζονται ως εθνικοί ευεργέτες. Την ίδια στιγμή, στο εξωτερικό κλιμακώνεται η τάση να επανέλθουν οι υπηρεσίες ύδρευσης σε δημόσιο έλεγχο. Ακόμα και στο Παρίσι, πρωτεύουσα της χώρας όπου εδρεύουν οι ενδιαφερόμενες για το δικό μας νερό εταιρείες, η δημοτική αρχή αποφάσισε να επανέλθει η ύδρευση σε δημόσιο έλεγχο. Στην Ελλάδα πρόσφατες έρευνες αποκαλύπτουν με σαφήνεια ότι οι πολίτες όλο και περισσότερο τοποθετούνται αρνητικά όσον αφορά την ιδιωτικοποίηση των κοινών αγαθών. Αποτελεί πλέον ευρεία πεποίθηση, την οποία επιβεβαιώνει η διεθνής εμπειρία, ότι όταν ανοίγει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση των κοινών αγαθών, οι μόνοι που ωφελούνται είναι οι εταιρείες που τα αναλαμβάνουν: μεταφέρουν τα κέρδη τους στο εξωτερικό, δεν επενδύουν στις υποδομές και αφού λήξουν τα κερδοφόρα και συχνά μονοπωλιακά συμβόλαιά τους, εγκαταλείπουν τους καταναλωτές με τα δίκτυα διαλυμένα και τις τιμές στα ύψη. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)