Λιβαδά, Χριστίνα Κ. [Συγγραφέας]. Το ΔΣ της Ανώνυμης Εταιρείας και οι κανόνες Εταιρικής Διακυβέρνησης

O περίφημος ορισμός της εταιρικής διακυβέρνησης ως «τρόπου με τον οποίο οι εταιρίες διοικούνται και ελέγχονται» (έκθεση Cadbury) δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να αποδώσει με ακρίβεια ούτε το εύρος ούτε το βάθος της έννοιας, αλλά ούτε και τον διαχωρισμό της από το καθαρό εταιρικό δίκαιο ή το δίκαιο της κεφαλαιαγοράς. Οι μυημένοι αναγνωρίζουν την εταιρική διακυβέρνηση και τα προβλήματά της είτε εκ πείρας είτε διαισθητικά, ακόμη και αν δεν έχουν κατά νου τον παραπάνω ορισμό, αυτό όμως βέβαια δεν μπορεί να αποτελέσει ικανο- ποιητική απάντηση στο ερώτημα από πού αρχίζει και πού τελειώνει το εν λόγω γνωστικό αντικείμενο. Αυτό που σε κάποιο βαθμό λύνει το πρόβλημα είναι η αντιμετώπιση της εταιρικής διακυβέρνησης συνολικά και η παρουσίαση της «με- γάλης εικόνας», ολόκληρης δηλ. της θεματολογίας, όπως έχει διαμορφωθεί και σχηματοποιηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, ακόμη και αν η θεματολογία αυτή δεν επιβεβαιώνει τον οποιονδήποτε ορισμό. Μάλιστα μια τέτοια μέθοδος ίσως να εί- ναι και η μόνη προς το παρόν δυνατή, αφού η εταιρική διακυβέρνηση βρίσκεται σε εξέλιξη και η ακριβής διατύπωση ενός σταθερού πίνακα περιεχομένων (ακόμη δε περισσότερο: ορισμού) είναι ακόμη πρόωρη. Άλλωστε και η βαρύτητα των επιμέρους προβλημάτων είναι κυμαινόμενη στον χρόνο, π.χ. τα ζητήματα των αμοιβών της εταιρικής διοίκησης αναδείχθηκαν με τρόπο εντονότερο πρόσφατα με την οικονομική κρίση.

Όπως και αν έχει το πράγμα, το εγχείρημα παρουσίασης των (πολλών) θεμάτων της εταιρικής διακυβέρνησης δικαιώνεται αφ’ εαυτού. Η εταιρική διακυβέρνηση είναι διαρκώς και διεθνώς στην πρώτη γραμμή της οικονομίας και της επιχείρη- σης. Η καλή διακυβέρνηση θεωρείται απαραίτητο στοιχείο αποφυγής κινδύνων και ανάπτυξης, η κακή διακυβέρνηση έχει ενοχοποιηθεί όχι μόνο μικροσκοπικά, για την κατάρρευση επιχειρήσεων, αλλά και, μακροσκοπικά, για τις οικονομι- κές κρίσεις (χρηματοπιστωτικές και άλλες), που απανωτά (2008 και μετά) έχουν πλήξει διεθνώς και αλυσιδωτά τις επιχειρήσεις και την οικονομία. Τα κράτη με ελεύθερη οικονομία έχουν λίγο-πολύ το καθένα τον δικό του κώδικα εταιρικής διακυβέρνησης, μάλιστα ορισμένα κράτη διαθέτουν περισσότερους κώδικες, που δεν αποκλείεται (και μάλιστα είναι καλό) να βρίσκονται σε ανταγωνισμό μεταξύ τους.

Στο παρόν βιβλίο η κα Χριστίνα Λιβαδά παρουσιάζει τη μεγάλη εικόνα της (λεγό- μενης «εσωτερικής») εταιρικής διακυβέρνησης. Το ανά χείρας βιβλίο της προστί- θεται στη σειρά άλλων άξιων έργων πάνω στο ζήτημα, και παρουσιάζει τις πιο πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις, τις ενωσιακές διεργασίες αλλά και την υιοθέτηση του νέου (2013) «Ελληνικού» Κώδικα Εταιρικής Διακυβέρνησης.