Κυριακίδου-Νέστορος, Άλκη

  1. Πρόσωπο
  2. Γυναίκα
  3. 1935
  4. 1988
    • Η Άλκη Κυριακίδου-Νέστορος (Θεσσαλονίκη, 1935 – 29 Σεπτεμβρίου 1988[1]) ήταν Ελληνίδα λαογράφος και καθηγήτρια πανεπιστημίου. Ήταν κόρη του καθηγητή λαογραφίας Στίλπωνα Κυριακίδη[2]

      Γεννήθηκε το 1935 στη Θεσσαλονίκη[3] με καταγωγή από την Κομοτηνή και ήταν η τρίτη κόρη του Στίλπωνα Κυριακίδη.[4] Σπούδασε κοινωνιολογία και λαογραφία στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ, από όπου αποφοίτησε το 1958. Κατά την περίοδο 1956/57 σπούδασε με υποτροφία στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ και αργότερα εργάστηκε για λίγο σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο. Το 1960 διετέλεσε βοηθός στην έδρα της «Θρησκείας των αρχαίων Ελλήνων, του ιδιωτικού αυτών βίου και της Λαογραφίας». Το 1965 πραγματοποίησε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα τα υφαντά της Μακεδονίας και της Θράκης και το 1966 σπούδασε με υποτροφία στο Παρίσι, όπου γνωρίστηκε και δέχθηκε σημαντική επιρροή από τον Κλοντ Λεβί-Στρος.[4] Με την επιστροφή της στην Ελλάδα, δίδασκε λαογραφία στο ΑΠΘ πρώτα ως βοηθός και από το 1976, διαδεχόμενη τον πατέρα της, ως καθηγήτρια. Κατά τη διάρκεια της Χούντας είχε απομακρυνθεί προσωρινά από τη θέση της και δίδασκε στη Μέση Εκπαίδευση.[4] Μελέτησε κυρίως τον παραδοσιακό πολιτισμό και συνέγραψε πολλές μελέτες ενώ μετέφρασε στα ελληνικά διάφορα έργα του Λεβί-Στρος. Πέθανε στις 29 Σεπτεμβρίου 1988 στη Θεσσαλονίκη από καρκίνο.[1][5] Ήταν παντρεμένη με τον Στέλιο Νέστορα και είχε ένα γιο.[4] Ένα χρόνο πριν πεθάνει, το 1988, δώρισε το προσωπικό αρχείο και τη βιβλιοθήκη του Στίλπωνα Κυριακίδη στο αρχείο της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ [6].

      Wikipedia